1. Əsas ideyasıyla bağlı olmayan və vacib yerlərindən biri də sayılmayan bu hissənin keçdiyi Simone De Beaviour kitabıdır :

" Doğulmağı böyük bir məyusluq yaratmışdı. Evdə hər kəs oğlan istəyirdi. Əlbəttə, qız olmağında bacımın bir günahı yox idi, amma yenə də beşiyi peşmanlıq dolu sözlərin çırpılıb əks olunduğu bir divar halına gəlmişdi. ikimizə bərabər davranmaq üçün cürbəcür narahatlıqlara girərdi ev xalqı, ikimiz eyni şəkildə geyinər, çox vaxt birlikdə küçəyə çıxardıq, ikimiz eyni bir yaşantıya ortaqlıq edirdik. Amma əlbəttə, mən böyük bacı olmaq sifətiylə daima bir az ayrı yaşayırdım, hər şeydən mənim payıma düşən daha böyük olurdu.
Mənim öz otağım var idi. Louise ilə bərabər yatardım. Böyük, oymalı taxtadan bir çarpayım var idi. Başımın üstündə də Murillo-nun "Müqəddəs Bakirə" rəsminin bir yeni redaksiyası asılıydı. Bacım isə dar bir dəhlizə qoyulan çarpayıda yatardı. Atam səfərbərlikdə təhsilə çağırıldığı vaxt onu görməyə anamla mən getmişdik, bacım evdə qalmışdı. Həmişə ikinci planda olan "balaca" özünü lazımsız bir varlıq olaraq görürdü. Mən ilk olaraq anam, atam üçün yepyeni bir varlıq, yepyeni bir təcrübə idim. Amma ki, bacım nə etsə də artıq onlara yeni gəlmirdi; onları təəccübləndirmirdi. Mən heç kimlə müqayisə edilməmişdim. Bacım isə hər hərəkətində, hər sözündə mənimlə müqayisə edilmək vəziyyətində qalırdı. Cours Desir-dəki müəllimlər böyükləri daima kiçiklərə misal göstərməyə öyrəşmişdilər. Poupette ağzı ilə quş da tutsa, yenə hər şeyi mənim daha yaxşı, daha üstün etmiş olduğum bir əfsanə kimi dildən-dilə gəzirdi. Bu aşılmaz səngəri yıxmaq üçün bacım nə etsə, boşunaydı. "